De slijtvastheid van de oppervlakte van keramische tegels wordt gemeten aan de hand van de PEI (Porcelaine Enamel Institute) norm. Deze norm meet in welke slijtklasse een tegel valt en hoe goed deze bestendig is tegen krassend vuil. De PEI waarde bij tegels wordt onderzocht door middel van een testapparaat, die met een ronddraaiend tandwieltje over het oppervlak van de keramische tegel gaat. Met behulp van stalen kogeltjes en aluminiumpoeder als slijtmiddel wordt vastgesteld na hoeveel omwentelingen er zichtbare schade is. Aan de hand van dit onderzoek zijn keramische tegels in te delen in vijf verschillende klassen.

PEI 1: Deze tegels zijn het gevoeligst en geschikt voor plaatsen waar mensen altijd zonder schoenen lopen. Denk bijvoorbeeld aan een slaapkamer. Ook kun je deze tegels gebruiken als wandtegel. > 600 omwentelingen

PEI 2: Toepasbaar op plaatsen waar mensen met zacht schoeisel lopen, met minimale aanwezigheid van krassend vuil. > 900 omwentelingen

PEI 3: Geschikt voor normaal gebruik en schoeisel, met minimale hoeveelheid krassend vuil.  Deze tegels zijn bijvoorbeeld erg geschikt voor de hal of de keuken. > 1200 omwentelingen

PEI 4: Toepasbaar in zwaarbelopen ruimtes en vuile ruimtes. Denk bijvoorbeeld aan horecagelegenheden en showrooms. > 1500 omwentelingen

PEI 5: Tegels met deze klasse zijn geschikt voor zeer intensief gebruik voor binnen en buiten. Deze tegels zijn ook vorstbestendig: dus toepasbaar op een terras of tuin. >10.000 omwentelingen

Zie een voorbeeld van het testapparaat op bovengenoemde afbeelding van Ceramic Instruments!